آن سوی پنجره تذکّری است به نگاه ما به فلسفۀ خلقت. در این سو، آسمان و زمین را می‌بینم، با نگاه دیگران؛ خلقت و هستی را می‌شنوم با صدای دیگران؛ خود را می‌نگرم با تفسیر دیگران...امّا در آن سوی پنجره جهانی را می‌بینی، با حضور یک مهربانی بی‌کران؛ و عطر رحمتی که آسمان و زمین را پر کرده است. بین این سو و آن سو، فاصلۀ زیادی نیست؛ حجابی شفاف و ناپیدا در من، مرا سرد و افسرده کرده است. پنجرۀ وجودت را باز کن تا ببینی و بشنوی که می‌گوید تو را به مهربانی و برای مهربانی خلق کرده‌ام، و تمام مهربانی‌ام را برایت فرستاده‌ام... وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ